KALPTEN DÖKÜLENLER

Hepimiz biliriz aslında nefessiz kalmanın ne demek olduğunu. Anne karnında suda nefes almayı öğrenip doğduktan itibaren dünya nefesini tadarız. Belkide bilmeyiz ki bu ilk nefes hangi mutlulukları hangi acıları getirecek bize. İstermiydik peki? O zaman sorulsa ve cevaplayabilsek. Yaşamayı seçermiydiniz? Yine aynı kişi olarak mı gelirdiniz dünyaya? Farklı bedenlerde mi can bulmak olurdu arzunuz? Sorgulamak anlamsız biliyorum. Allah hepimize bir can bahşetmiş ve biz kulluğumuzu en iyi şekilde yapmalıyız. Hayatı kurallarına göre yaşamalıyız. Bazen isyan ederiz dimi bilmeden dışarda soğukta kalanın kalp sızısını bilmeden, aç kalmanın ne demek olduğunu anlamadan. Kimi zamanda şükrederiz iyi ki bir evim var sıcacık, huzur dolu ya da ailem yanımda tek başıma değilim gibi. Başkasının durumuna bakarak şükretmemeliyiz. Hayatta olduğumuz için, nefes alabildiğimiz için, sağlıklı olduğumuz için, aç kalmadığımız için ve binlercesi için şükretmeliyiz her zaman. Hayat çok güzel yaşamak çok güzel...Çık dışarı güneşli bir havaysa al yanına uçurtmanı hafifte rüzgar varsa değme keyfine uçur deli uçurtmanı göklere...Yağmurluysa gökyüzü çık damlalar dokunsun gözlerine, deli gibi koş yapraklı yollarda...Yaşadığın sıkıntıları bırak geçmişe, yarının telaşlarını da düşünme at bir kenara sen bu günü yaşa bu anı bu saati şu anı yaşa. Unutma bir kere geldik dünyaya...Sonradan pişman olmaktansa adam gibi yaşa hayatı sevabınla günahınla yaşa. Bile bile hata yapma, kimseyi kırma sonra, ağlama, ağlayacaksanda mutluluktan olsun göz yaşların. Biliyorum çok zor kalbe söz geçirmek, eğer ki duygusal değilsen aklın sana yön veriyorsa bırak önemli kararlarını o alsın. Eğer aşksa ellerindeki kalbin olsun aklında duyguların yön versin daha çok sana...